Agnès Van Ransbeeck
Verheven, maar half.
Agnès Van Ransbeeck is geen artieste die met een ijzeren hang naar systematiek vormen en structuren exploreert. Formalisme ligt haar niet. De verwijzing naar wat zich buiten de actuele kunst afspeelt is voor haar essentieel. Kunstwerken horen te betekenen. Precies omdat ze verschijnen (en vermoedelijk eens zullen verdwijnen) in een wereld. Het spel met de materialen is voor Van Ransbeeck bovendien verankerd in haar reflexieve omgang met de kunst van anderen. Haar eigen kunst wil vooral dialogeren, niet epateren.
Misschien ligt Agnès Van Ransbeecks activiteit op de haarscherpe snijlijn tussen intellectuele twijfel en hartstochtelijk verlangen. Het maakt haar werken tegelijk simpel en raadselachtig, geometrisch en grillig en poetisch.
Frans Boenders
Kunst en Cultuur.
De natuur ...
De natuur is een relevant thema in de bronzen beelden van Agnès Van Ransbeeck. Zij benadert die niet vanuit een nostalgische reflex maar vanuit de interne krachten ervan. Een boomhut staat voor een brug tussen mens en natuur maar verwijst ook naar het innerlijke landschap van de geest. Het is een plek van meditatie, van 'verstilling' maar ook van verzet en tegenstroom. Tegen de iconen van de derniteit (auto en vliegtuig) in, gaat zij 'op reis, per herfstblad'.
Van Ransbeecks beelden fascineren niet alleen door hun diepgang maar vooral door hun raffinement en communicatieve kracht. En dat geldt ook voor haar bas-reliëfs waarin zij met beeldjes, foto's, kleurvlekjes en andere subtiele vormelijke ingrepen een eigen identiteit vastlegt.
Gerd Segers
Revolver.
Geslingerd tussen koel en kwetsbaar.
In haar bas-reliëfs ervaren we drie keer een virtuoze materiaalbeheersing: het subtiele en kwetsbare van de juwelenontwerpster, het emotionele van de bronsgieter en de aspiratie naar het eeuwig gladde, onaantastbare van de beeldhouwer in marmer. Een gevecht dat zij nu eens levert met het verstand, dan weer met haar gevoel, nu eens als vrouw, dan weer als kunstenaar.
Jo Cobbaut
Het Volk.
Een boomhut.
Een boomhut, geen grote waar je in kan wonen, maar een kleine waar je naar kan kijken, als beeldhouwwerk bijvoorbeeld. Agnès Van Ransbeeck maakte ooit een reeks boomhutten, boomhutten als kunstwerken. Kunstwerken die deel zijn van het verhaal van hun kunstenares.
De taal waarin ze schrijft, is brons. Een vrouw, die in haar prachtige huis in het midden van de natuur kunst maakt. Kunst, geïnspireerd door de grote emoties. Of eenvoudig, kunst geïnspireerd door een takje.
Isel Magazine
Griet Beaten.